Markaðssetning og bannskrá Þjóðskrár

Má nota lista með nöfnum, símanúmerum, heimilisföngum eða netföngum í markaðsstarfsemi?

Já, fyrirtæki geta haft lögmæta hagsmuni af því að stunda beina markaðssetningu. Einstaklingar geta hins vegar andmælt slíkri vinnslu og þarf þá að virða þau andmæli. Þá ber þeim sem starfa í beinni markaðssókn að bera lista sína saman við bannskrá Þjóðskrár áður en hafist er handa við markaðssetningu.

Hvað er bannskrá Þjóðskrár?

Um bannmerkingar í þjóðskrá gilda reglur nr. 36/2005 um skráningu einstaklinga, sem andmæla því að nöfn þeirra séu notuð í markaðssetningu og notkun slíkrar skrár. Með markaðssetningu er átt við útsendingu dreifibréfa, happdrættismiða, gíróseðla, auglýsinga og kynningarefnis, símhringingar, útsendingu tölvupósts eða hliðstæðar aðferðir, sem varða kaup eða leigu á vöru eða þjónustu eða þátttöku í tiltekinni starfsemi, hvort sem hún er viðskiptalegs eðlis eða varðar tómstundir, afþreyingu, námskeið eða sambærilegt atferli.

Skyldan um samkeyrslu við bannskrá Þjóðskrár á ekki við ef eingöngu er notast við netföng, enda fer engin sérstök skráning um netföng einstaklinga fram hjá Þjóðskrá. Einnig er rétt að taka fram að Persónuvernd getur, í sérstökum tilvikum, heimilað undanþágu frá þeirri skyldu að samkeyra slíka lista við bannskrá Þjóðskrár. Óumbeðin fjarskipti, þ.m.t. markaðssetning í tölvupósti, fellur undir eftirlit Póst- og fjarskiptastofnunar og er fyrirtækjum og stofnunum því leiðbeint um að snúa sér þangað til að fá upplýsingar um markaðssetningu í tölvupósti.

Rétt er þó að taka fram að ávallt þarf að virða andmæli einstaklinga við frekari markpósti eða -símtölum hafi þeim verið komið á framfæri. Þannig þurfa fyrirtæki að halda utan um það þegar viðskiptavinir andmæla því að fá frekari markaðssetningarpóst og virða þau andmæli, óháð því hvort viðkomandi sé skráður á bannskrá Þjóðskrár.

Óumbeðin fjarskipti

Óumbeðin fjarskipti, þ.m.t. markaðssetning í tölvupósti, fellur undir eftirlit Fjarskiptastofu og er fyrirtækjum og stofnunum því leiðbeint um að snúa sér þangað til að fá upplýsingar um markaðssetningu í tölvupósti.

Rétt er þó að taka fram að ávallt þarf að virða andmæli einstaklinga við frekari markpósti eða símtölum hafi þeim verið komið á framfæri. Þannig þurfa fyrirtæki að halda utan um það þegar viðskiptavinir andmæla því að fá frekari markaðssetningarpóst og virða þau andmæli, óháð því hvort viðkomandi sé skráður á bannskrá Þjóðskrár.

Þarf að samkeyra þátttakendalista vísindarannsóknar við bannskrá Þjóðskrár?

Bannskráin nær eingöngu til markaðssetningar, en einstaklingum er þó að sjálfsögðu frjálst að neita því að taka þátt í slíkum rannsóknum auk þess sem virða þarf andmæli þeirra við frekari þátttöku.